الکس فرگوسن: قهرمانی در لیگ اولویت همیشگی ما بود؛ به جای تغییر کردن، تیم را شبیه خودم کردم
تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۱۸۹۸۰
سرمربی پیشین منچستریونایتد مصاحبهای مفصل انجام داده که کمتر خوانندهای از خواندن آن خسته خواهد شد.
طرفداری | سر الکس فرگوسن به مناسبت راهیابی به تالار مشاهیر لیگ برتر انگلیس، مصاحبهای خواندنی با تیم رسانهای آن سازمان داشته است.
به گزارش سایت رسمی منچستریونایتد، پر افتخارترین سرمربی تاریخ مسابقات لیگ برتر، در جریان این مصاحبه درباره موارد گوناگونی از جمله کسب ۱۳ قهرمانی در لیگ طی سالهای فعالیتش در اولدترافورد صحبت کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
من هشت سال و نیم را در آبردین سپری کرده بودم و آنها فوق العاده بودند. یک باشگاه بزرگ، در شهری بزرگ. اما زمان به چالش کشیده شدن من فرا رسیده بود. من قبل از آن به پیشنهاد تاتنهام، آرسنال، وولورهمپتون و دو پیشنهاد رنجرز دست رد زده بودم. ولی به نظرم منچستریونایتد فرق داشت. رییس باشگاه پرسید آیا میخواهم بروم و من گفتم: «بله». من هرگز در انگلیس کار یا مربیگری نکرده بودم و حتی سابقه بازی در آنجا را نداشتم. به نظرم همین یک آزمونی برای من بود. آنها در لیگ از آخر دوم بودند و انگیزه و تمرکز اصلی من، معطوف به قهرمانی در لیگ بود.
ورود اریک کانتونا در سال ۱۹۹۲وقتی اریک آمد، شبیه به نزول مسیح بود. بازیکنان عاشقش بودند؛ جوانتر ها هم همینطور. عاشق وجهه، خودباوری و شخصیتش. همیشه به یاد دارم که در اولین بازی، در بین دو نیمه بازی با منچسترسیتی به طور تعویضی وارد زمین شد و پاسی ۵ متری فرستاد که بهترین پاس ۵ متریای محسوب میشد که در عمرم دیده بودم! بازیکنان بزرگ اینطور هستند؛ آنها میتوانند یک کار ساده را، بزرگ جلوه دهند. او عامل خودباوری باشگاه را دگرگون کرد و ما به شایستگی قهرمان لیگ شدیم.
موفقیت پایدار در لیگ برتروقتی اولین جام قهرمانی لیگ برتر را به دست آوردیم، برای ما راهگشا شد. مهمترین چیز، رقابت بر سر لیگ است؛ این چیزی است که موجب رضایت همه در باشگاه میشود. ما در هر دوره، برای قهرمانی در لیگ تلاش کردیم. ما در آن بازه حدودا ۱۸ ساله، همیشه به قهرمانی در لیگ نزدیک بودیم. ۵ بار دوم شدیم و سال بعد به قهرمانی رسیدیم.
آخرین قهرمانی در فصل ۱۳-۲۰۱۲ و بازنشستگیدر ماه دسامبر تصمیم خودم را گرفته بودم. میخواستم خداحافظی کنم و تنها همسرم و پسرانم از این موضوع خبر داشتند. ما این موضوع را پنهان نگه داشتیم چون میخواستم قهرمان لیگ شوم و این روشی عالی برای پایان دادن به کار به عنوان یک برنده بود. راستش را بخواهید، به نظرم جذب رابین فن پرسی که در آن فصل ۲۹ گل زد، ما را قهرمان لیگ کرد. او فوق العاده بود. او در آن جلوی زمین عطش خاصی داشت و گلی که روی پاس وین رونی مقابل استون ویلا به ثمر رساند و موجب قهرمانی ما شد، از آن بهتر نمیشد.
قدرت رهبری و انتظارات از بازیکنانخب، رهبری اساسا توانایی سرمربی برای درونی کردن شخصیت خودش در تیم است. هر بار که آنها پیراهن یونایتد را بر تن میکردند، مقابل انتظارات من بازی میکردند و آن، کسب پیروزی بود. وظیفه شما، خوشحال به خانه فرستادن هواداران است. به نظرم بازیکنان قدردان رهبری هستند که سختکوش باشد و نظم را رعایت کند. من هرگز تغییر نکردم و این به عنوان یک رهبر، مهم است. آنها میدانستند که من هر روز، همان آدم قبل هستم. ارتباط داشتن اهمیت زیادی دارد و باعث شد باشگاهی قدرتمند بسازیم. من به بازیکنان وفادار بودم و آنها هم هر گاه که مشکلی داشتند، میتوانستند سراغ من بیایند و به من اتکا کنند.
تعهد نسبت به بازیکنان جوانمن به تاریخ باشگاه نگاه کردم؛ این که چگونه سر مت بازبی تیمش را از بازیکنان جوان ساخت و این همان چیزی بود که من به آن اعتقاد داشتم. این کار را در سنت میرن و آبردین انجام دادم و منچستریونایتد هم باشگاهی عالی برای بازسازی با تمرکز بر بازیکنان جوان بود. متمرکز شدن دغدغه مربیان به طور خاص روی تیم اصلی را درک میکنم چون در این حرفه، نتایج حرف اصلی را میزنند و برای حفظ شغلتان باید برنده شوید. من چنین نگرشی نداشتم. در سطح تیم پایه، خبری از شکوفایی نبود و من متوجه شدم که ما به اندازه کافی استعدادیاب نداریم.
چیزی که واقعا کمک کرد، تیم پایه اریک هریسون بود. اریک مربی فوق العادهای بود که نه تنها بازیکن پرورش میداد، بلکه از آنها انسانهای خوبی میساخت. آنها در تمریناتشان منظم و سرسخت بودند. به ویژه در بازیکنان بومی میتوان به برادران نویل، نیکی بات، پل اسکولز، رایان گیگز و سپس دیوید بکام که از لندن آمد، اشاره کرد. زمانی را یادم میآید که به برایان رابسون (کاپیتان تیم) گفتم: «فکر میکنم تیم پایه بتواند شما را شکست بدهد». روبو خشمگین شد. گفت: «بگو به اینجا بیایند!». خلاصه یک بازی ترتیب دادیم و من به اریک (هریسون) گفتم: «لباس یونایتد را تنشان کن و یک تیم تشکیل بده». آن روز، در زمین تمرین تگرگ میبارید. تیم اصلی برنده شد ولی مسابقه عالی بود و دوره خیلی خوبی بود.
روابط در باشگاهوقتی پس از به ثمر رساندن گلهای لحظات پایانی رختکن تیم را میدیدی، فوق العاده بود. بازیکنان همانند مدیران و سایر عوامل باشگاه روی سر و کول هم میپرند. این باعث میشود ارزشش را داشته باشد. وقتی در انتهای مسابقه رختکن را در آن حالت ببینی، هر کاری که در فوتبال انجام میدهی برایت ارزشمند میشود. حالا فرض بگیرید در روز یکشنبه قهرمان لیگ یا یک جام شده باشیم؛ در آن صورت دوشنبه مختص به تمامی عوامل تیم بود. بازیکنان برای آنها غذا و نوشیدنی سرو میکردند چون آنها به اندازه هر بازیکنی، برای من اهمیت داشتند. واقعا باشگاه فوق العادهای شکل گرفته بود.
رقابت با آرسنال و آرسن ونگرشناختی از او نداشتم. آرسن در ژاپن حضور داشت. تصمیم بزرگی از جانب دیوید دین (نایب رییس آرسنال) بود؛ تصمیمی خوب. او در آرسنال سرمربی موفقی بود و زمانی که به کارنامهاش نگاه کنید، رسیدن به نیمکت آرسنال جای تعجب ندارد. اما این که از ژاپن به آنجا آمد مرا غافلگیر کرد چون پیش خودم گفتم: «این دیگر کیست؟» اما آرسن، به طور فوق العادهای باشگاه را دگرگون کرد. بازی کردن مقابل آرسنال سخت بود؛ آنها تیمی بودند که ما باید شکستش میدادیم. نگاه من همیشه به آینه بغل بود تا ببینم چه کسی از پشت سر در حال نزدیک شدن به ماست.
رابطه با ونگر پس از بازنشستگیما رابطه فوق العادهای داریم. جالب است چون ما در دوران مربیگری در ارتباط نبودیم. او کار خودش را میکرد و من هم کار خودم را. شکی نیست که هر دوی ما به دنبال برنده شدن بودیم و این در تقابل تیمهای ما با یکدیگر نمایان بود. اما در طول سالیان و زمان برگزاری اجلاس فیفا در سوییس، من و آرسن در رستوران کوچکی که او شناخت خوبی از آن دارد، با هم شام میخوریم. از هم صحبتی با او لذت میبرم. آرسن واقعا مرد جالبی است ولی هنوز هم انتخاب کردن نوشیدنی، با من است!
اخبار داغ
زلاتان بودن چه شکلی است؟/ فیلم شارل دکتلار و سپری کردن یک سال کامل بدون گلزنی حال و هوای بانوان حاضر در ورزشگاه آزادی در مصاف با کنیا هت تریک لیونل مسی مقابل کوراسائو و عبور از صد گل ملی/ فیلم از دریافت دلار تا یک صدای جنجالی؛ پای کمیته اخلاق به باشگاه تهرانی باز شدمنبع: طرفداری
کلیدواژه: قهرمانی در لیگ فوق العاده ای قهرمان لیگ لیگ برتر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۱۸۹۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با صعود به فینال برند ایران حفظ شد/ قهرمانی نیاز فوتسال ایران است
به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتسال ایران در دیدار نهایی رقابتها جام ملتهای ۲۰۲۴ فوتسال آسیا روز یکشنبه ساعت ۱۴:۳۰ به مصاف میزبان مسابقات، تیم ملی تایلند خواهد رفت. فوتسالیستهای ایرانی در حالی به دیدار نهایی صعود کردند که در بازی نیمه نهایی برابر ازبکستان با مشکل مواجه شدند و پس تساوی در وقتهای قانونی و اضافه، در ضربات پنالتی به برتری رسیدند. مسألهای که موجب نگرانی بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتسال شد.
اسماعیل تقی پور کارشناس و پیشکسوت فوتسال در گفت و گو با خبرنگار مهر به بررسی شرایط تیم ملی در این بازیها پرداخت و گفت: پیش از این هم گفته بودم که ازبکستان جدی ترین رقیب ما در جام ملتها خواهد بود ژاپن نمیتواند برای ما خطرساز باشد و در دیدار برابر ازبکستان دیدیم که ازبکستان ما را به دردسر انداخت. بازی ازبکستان در همان دقایق اول نشان داد که با برنامه به مصاف ایران آمده است و روی نفرات ما شناخت کامل داشتند و سرمربی ازبک ها هم روی تیم خودش و هم روی تیم ما اشراف کامل داشت.
با صعود به فینال برند ایران را حفظ کردیم
این پیشکسوت فوتسال گفت: تیم ملی ایران با تیم ملی ازبکستان قابل قیاس نیست و نفرات ما به مراتب برتر از آنها است و ازبکستان هیچ گاه حریف قدری برای ایران نبوده است و هیچکدام از بازیکنان این تیم در حد و اندازههای بازیکنان ما نیستند. اما وقتی «ژوزه اوناسیو لوپز» هدایت این تیم را برعهده گرفت طوری از بازیکنان استفاده میکند که میتواند تیم ما را به دردسر بیاندازد و در این دیدار باید بگوییم که «مردیم تا بردیم!».
وی ادامه داد: اگر این بازی را نمیبردیم و به فینال نمیرفتیم برای فوتسال ایران اتفاق خیلی بدی میافتاد و شاید تا ۲-۳ سال نمیتوانستیم این تیم را بلند کنیم و این اتفاق را به سختی فراموش میکردیم. خدا را شکر که با این پیروزی توانستیم برند خود را حفظ کنیم.
اسماعیل تقی پور بر اهمیت بهره گیری از سرعت تاکید کرد و گفت: در هر بازی باید با سبک خاصی بازی کرد. در این دیدار برخلاف دیداری مثل کویت نمیتوانستیم با حرکات فردی به نتیجه برسیم و باید سرعت بازی را بالا میبردیم و هر گاه به بازی سرعت دادیم ازبکستان را با مشکل مواجه کردیم. اما مشکلی که وجود داشت این بود که در زمانهای کمی از بازی از تاکتیک سرعت بهره گرفتیم. نفرات تیم ما برتر از سطح آسیا هستند اما حریف ما توانست طوری بازی را ببندد که نتوانستیم از روی حرکات فردی کار خاصی انجام دهیم و باید بتونیم در دیدارهایی که به این شکل به مشکل میخوردیم به سرعت تغییر تاکتیک دهیم.
باید کار تایلند را در نیمه اول تمام کنیم
وی ادامه داد: تایلند هم تیم خوبی است اما در حالی که از حضور تماشاگران بهره میگرفتند و در زمین خود بازی میکردند در دیدار برابر تاجیکستان به مشکل خوردند وضعیت ما و تایلند در مرحله نیمه نهایی به یک شکل دنبال شد. اما تایلند تیمی نیست که بتواند حریف ایران باشد. بازی فینال سختیهای خودش را دارد و طبیعی است که هر دو تیم با استرس وارد زمین شوند. باید بتوانیم در دیدار برابر تایلند بتوانیم در همان ابتدای کار نتیجه را به سود خودمان تغییر دهیم و ممکن است هرچه به لحظات پایانی بازی نزدیک شویم کار برای ما سختتر شود. قهرمانی نیاز فوتسال ایران است و همه باید برای شکست تایلند همت کنند. نباید با ترس به مصاف حریف برویم و در ضربات آخر باید نهایت دقت را داشته باشیم.
او در پایان به تمجید از بازیکنان جوان تیم ملی پرداخت و گفت: بازیکنان جوانی مثل بهروز عظیمی یا اکرمی بازیکنان خیلی خوبی هستند و آینده روشنی دارند. اینکه در این بازیها حضور دارند و وحید شمسایی هم به آنها بازی میدهد که به افزایش تجربه آنها کمک میکند و میتوانند در سالهای آینده به بازیکنانی پخته و باتجربه تجربه شوند.
کد خبر 6089917